به گزارش خودروکار، به نقل از دویچهله، از سال 2017 میلادی بیش از 270 هزار ایستگاه برای
سوخت خودروهای برقی در چین به کار افتادند. برنامه چین تا سال 2020
بلندپروازانه است. این کشور طرحی دارد که بنا بر آن ظرف سه سال آینده
پمپهای سوخت رسانی به خودروهای برقی فاصلهای بیش از یک کیلومتر با یکدیگر
نداشته نباشد.
تا سال آینده میلادی نیز هر شرکت
خودوروسازی که میخواهد در چین به فعالیت خود ادامه دهد، باید درصد معینی
خودرو برقی تولید کند. از همین حالا روشن است که دایملر، بیام و و فولکس
واگن قادر به برآورده ساختن این شرط نیستند. صنایع خودروسازی آلمانی
فرصتهای زیادی را برای پیشتازی در این زمینه سوزاندهاند.
دولت
و حزب کمونیست چین قصد دارند این کشور را به اولین قدرت جهان در این صنعت
تبدیل کنند و این کار را به هزینه صنایع خودروسازی آلمان انجام میدهند که
هنوز "توهم" ساخت بهترین خودروهای جهان را دارند. این نشانه اسارت در گذشته
و فراموش کردن آینده است. آینده از آن خودروهای برقی و تجدیدپذیر است.
در
سال 2016 در چین بیش از نیم میلیون خودروی برقی به فروش رفت. این رقم در
آلمان به زحمت به 15 هزار رسیده است. یعنی بسیار کمتر از یک درصد. در نروژ
از هر دو خودرو، یکی برقی است.
انقلاب در این
زمینه میتواند جهان را از فاجعه زیست محیطی نجات دهد. بدون تغییر در سوخت
اتوموبیلها، سخنی از نقطه عطف در حفظ محیط زیست نمیتوان زد.
*امید تازه برای محیط زیست
در
چین متقاضیان خودروی بنزینی اغلب باید ماهها و گاه حتی سالها در انتظار
اجازه استفاده از اتوموبیل خود بمانند و در صورت تولید گازهای سمی اجازه
راندن آن را ندارند. این درحالی است که دولت برای خودروهای برقی بستههای
تشویقی زیادی ایجاد کرده است. یک خودروی برقی بلافاصله اجازه استفاده
میگیرد و همه جا بدون پرداخت پول میتواند پارک کند.
در
اروپا هنوز کسی نمیداند که در چین چه میگذرد؛ نه در مورد خودروهای برقی،
نه توربینهای بادی یا مزارع استفاده از انرژی خورشیدی. آلمان در این
حوزهها تا سال 2012 پیشتاز بود و حالا جایش را چین گرفته است.
منبع: میزان
انتهای پیام/